Het zand kraakt onder je blote voeten als je richting de zee loopt. Zelfs als je tot je knieën in het heldere water staat, doet het witte zand pijn aan je ogen. Je duikt in de zee op zoek naar die ene oester die je mag uitkiezen. Door je duikbril zie je een mooi exemplaar. Op het strand maak je de schelp open: een matzwarte parel glinstert.
De eilanden van de Tuamotu-archipel in Frans-Polynesië worden door lagunes beschermd tegen de branding van de Stille Oceaan. Vanaf het strand hoor je de golven in de verte stuk slaan op het rif. De Tuamotu-archipel ligt ten noordoosten van Tahiti. Zo'n vijftienduizend inwoners hebben het geluk om iedere ochtend wakker te worden in het paradijs.
Oesters met zwarte parels
In de afgesloten lagune zijn de omstandigheden ideaal voor de parelindustrie. Industrie is echter een groot woord: de lokale bewoners hebben kleine stukjes van de lagune afgezet om de zeldzame en waardevolle parels te kweken.
Een zwarte parel kan alleen ontstaan in de allerbeste omstandigheden. De juiste watertemperatuur, genoeg zonlicht en dagelijkse verzorging. De oester waarin de parel jarenlang verborgen ligt, is zo gevoelig voor verandering, dat alleen met de dagelijkse verzorging van een ervaren parelboer de zeldzame zwarte parel ontstaat. In de Tuamotu-archipel zijn de omstandigheden perfect en de mensen toegewijd en geduldig.
Rauwe vis
Door het spiegelgladde water van de Groene Lagune, op Fakarava Island, glijdt een zwarte driehoek. Rifhaaien zweven over het rif, terwijl je nog geen meter van ze afzwemt. Verderop schiet een speer door het water. Een lokale visser vangt zijn avondeten bij elkaar.
De vissers duiken zonder vrees onder in deze wereld. Ze zijn er onderdeel van. Ze vangen niet meer dan ze nodig hebben. Ze jagen volgens oude tradities. Hun buit eten ze het liefst rauw: poisson cru, zoals de Fransen het noemen. Sashimi zoals je het nog nooit gegeten hebt.
Enige voetafdrukken
De vissers brengen je graag naar hun favoriete motu, een kleine eilandje op het beschermende rif om het atol. Hier loop je je eigen voetafdrukken achterna. Het zijn de enige op het eiland. Onder water begint een nieuwe wereld. Tientallen haaien cirkelen om je heen. Boven je zweven de majestueuze mantaroggen, terwijl barracuda's pijlsnel door het water schieten. De wateren rond Rangiroa en Tikehau staan in een open verbinding met de Grote Oceaan. Ontelbare vissen komen naar de voedselrijke lagunes.
's Avonds ligt de vis op de barbecue. Met wat lokale bewoners van een van de kleine eilandjes kijk je naar het vuur. Je wordt onmiddellijk opgenomen in de gemeenschap, waar het leven eenvoudig is.
Op meer dan dertig uur vliegen van Nederland was het jachtige leven nog nooit zo ver weg. Midden in het paradijs hoef je slechts na te denken over wat je morgen gaat doen. Luieren op je privé-eiland of met een speer op jacht naar je avondmaal.
Wat is er te doen op Tuamotu?
- Maak kennis met de lokale bevolking. Ze zijn open en vriendelijk en nemen je graag mee op hun dagelijkse activiteiten. Zo kun je zelf parelduiken of speervissen.
- Laat je naar een van de honderden motu's brengen. Je eigen onbewoonde eiland.
- Duik met honderden haaien bij Rangiroa. De hamerhaaien, luipaardhaaien en rifhaaien zwemmen vrij om je heen. Zonder kooi.
- Overnacht bij de lokale bewoners en laat de resorts van Rangiroa ongemoeid. Hier zie je het echte Polynesië.
- Ga naar een van de kleinere eilanden van de Tuamotu-archipel, zoals Ahe, Manini en Fakarava. Nog minder toerisme en je ziet de Pacific en haar bewoners in al haar schoonheid.
